بر خلاف تصور رایج، وجود سیال در درون خطوط لوله
برای اجرای عملیات هات‌تپ یک مزیت محسوب می‌شود. سیالات با رفع کردن حرارت ناشی از
برش لوله حین فرایند هات‌تپ روی خط لوله، در واقع مانع از بروز ایرادات فنی و حتی
خطرات ایمنی حین انجام کار خواهد شد. به طور کلی هات تپ روی خطوط لوله‌ی فاقد
سیال، یا لوله‌هایی که سیال در جریان، با دایره‌ی برش عملیات هات‌تپ تمای ندارد،
توصیه نمی‌شود.
جریان سیال دمای جداره‌ی لوله را در سطح پایین
نگاه می‌دارد. علاوه بر این، چون حین فرایند برش لوله، میان اتصالات هات‌تپ و
ناحیه‌ی برش لوله اصطکاک بالا ایجاد شده و در نتیجه‌ی آن دمای محل درگیری بصورت
محسوسی بالا خواهد رفت، در نتیجه وجود ماده‌ای که حرارت ایجاد شده را کاهش دهد
ضروری به نظر می‌رسد. از سوی دیگر با توجه به این‌که حین اجرای عملیات هات تپ، هیچ
گونه دسترسی به ناحیه برش توسط پرسنل عملیاتی هات‌تپ وجود نداشته و امکان تزریق
دستی مواد سرد کننده موجود نیست، دسترس‌پذیرترین ماده برای کاهش دما خود سیال می‌باشد.
جریان بالای سیال دارای یک مزیت دیگر نیز می‌باشد؛
از آن‌جا که عملیات هات تپ در فضایی بسته و عاری از هر گونه تماس با محیط خارجی
انجام می‌شود، حرارت ناشی از برش حین هات‌تپ، انبساط حرارتی خود سیال را نیز
افزایش خواهد داد و در صورت جاری نبودن سیال، خطرات عمده‌ای خواهد داشت. برای مثال
وقتی سیال ماده‌ی قابل اشتعال یا احتراق باشد، افزایش حرارت آن خود منشأ انفجار ناحیه انجام عملیات خواهد بود. حتی در صورت قابل اشتعال نبودن سیال نیز انبساط
حرارتی ایجاد شده به جداره‌ی لوله فشار وارد آورده و ممکن است به انفجار خط یا
تغییر شکل لوله بیانجامد که خود آثار مخربی بر مجموعه خواهد داشت.
از این رو جاری بودن سیال به صورت مستمر باعث
رفع انبساط حرارتی و ممانعت از خطرات مذکور خواهد بود.